Nazwa Piąty element została oczywiście zaczerpnięta z kultowego filmu Luca Bessona. Gra w żaden sposób nie nawiązuje do treści filmu, jest jedynie moim wyrazem hołdu dla ulubionego reżysera. Nie otrzymuję ani nie płacę z tego tytułu żadnych tantiem, a w razie kłopotów zamierzam oprzeć swoją linię obrony na tym, że w moim przekonaniu gra większą stanowi reklamę dla filmu niż na odwrót. W najgorszym razie po prostu zmienię nazwę.

Gra przeznaczona jest dla jednej osoby. Na planszy złożonej z sześciokątnych pól pojawiają się w losowych miejscach bierki, zwane przekornie elementami. Dotknięcie bierki wyznacza ją do ruchu, a następnie dotknięcie pustego pola przenosi ją na to pole, pod warunkiem, że istnieje droga łącząca wskazane miejsca. Ustawienie co najmniej pięciu elementów obok siebie w prostej linii spowoduje zniknięcie tych elementów, a każdy zniknięty element powiększa wynik o jeden punkt. Rozgrywka kończy się w momencie, gdy wszystkie pola na planszy zostaną zajęte.

Pomimo tak prostych zasad, skuteczna strategia nie jest trywialna, wymaga logicznego myślenia i wielopoziomowego kojarzenia faktów. Dobry styl gry stanowi wypadkową brawury, skalkulowanego ryzyka oraz rozsądnych kompromisów. Można zaobserwować, że nowicjusze kończą zwykle z dwucyfrowym wynikiem, podczas gdy punkty czempionów liczone są w tysiącach.

Gra szczególnie polecana jest początkującym użytkownikom smartfonów, bo pozwala w nieuciążliwy sposób doskonalić precyzję dotykowej obsługi urządzenia.

Android jest znakiem towarowym Google Inc.